Karta Dużej Rodziny

Karta Dużej Rodziny to system zniżek i dodatkowych uprawnień, które rodzinom 3+ oferują zarówno instytucje publiczne, jak i w firmy prywatne. Posiadacze KDR mogą korzystać
na preferencyjnych warunkach z oferty podmiotów m.in. z branży spożywczej, paliwowej, bankowej, kulturalnej czy rekreacyjnej.
KDR wspiera budżety rodzin wielodzietnych oraz ułatwia dostęp do dóbr i usług.

Komu przysługuje Karta i na jak długo?
- Prawo do posiadania Karty przysługuje członkowi rodziny wielodzietnej, przez którą rozumie się rodzinę, w której rodzic (rodzice) lub małżonek rodzica mają lub mieli
na utrzymaniu łącznie co najmniej troje dzieci bez względu na ich wiek. Karta przysługuje niezależnie od dochodu.
- Rodzice mogą korzystać z karty dożywotnio.
- Dzieci do 18 roku życia lub do ukończenia nauki, jednak nie dłużej niż do ukończenia 25 roku życia.
Dzieci powyżej 18 roku życia legitymujące się orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności otrzymują Kartę na okres ważności orzeczenia.

Prawo do posiadania Karty przysługuje dziecku, jeżeli w dniu składania wniosku
o przyznanie Karty co najmniej troje dzieci w rodzinie wielodzietnej spełnia jedno
z poniższych wymagań:
1. troje dzieci jest w wieku do ukończenia 18. roku życia;
2. troje dzieci jest w wieku do ukończenia 25. roku życia i nadal uczy się / studiuje;
3. bez ograniczeń wiekowych – w przypadku dzieci legitymujących się orzeczeniem
o umiarkowanym albo znacznym stopniu niepełnosprawności.

Prawo do posiadania Karty nie przysługuje rodzicowi, którego sąd pozbawił władzy rodzicielskiej lub któremu sąd ograniczył władzę rodzicielską przez umieszczenie dziecka
w pieczy zastępczej, chyba że sąd nie pozbawił go władzy rodzicielskiej lub jej nie ograniczył przez umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej w stosunku do co najmniej trojga dzieci.

 Prawo do posiadania Karty przysługuje członkowi rodziny wielodzietnej, który jest:
 - osobą posiadającą obywatelstwo polskie, mającą miejsce zamieszkania
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
 - cudzoziemcem mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, zezwolenia na pobyt czasowy udzielony w związku z okolicznością,
o której mowa w art. 159 ust. 1 oraz art. 186 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach (Dz.U. z 2017 r. poz. 2206), lub w związku z uzyskaniem
w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, jeżeli zamieszkuje
z członkami rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
 - mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz członkom jego rodziny;
 - w rozumieniu art. 2 pkt. 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz.U. z 2017 r. poz. 900), posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.